by Vangelis Aragiannis, Jazz Buzz
Οι πατεράδες και των δύο ήταν πάστορες και η εκκλησία έγινε το πρώτο τους σχολείο. Εκεί γνώρισαν τη μουσική, και από τα γκόσπελ πέρασαν στα μπλουζ, στη σόουλ, στην τζαζ. Ο Marcus Baylor έγινε παγκόσμια γνωστός ως μέλος για μια δεκαετία (από το 2000 μέχρι το 2010) των Yellowjackets, αλλά και από τα παιξίματα με την Cassandra Wilson, τον Kenny Garrett, τον Chick Corea, τον Freddie Hubbard, τον John Scofield και αμέτρητους άλλους. Η γυναίκα του, η Jean Baylor, τη δεκαετία του ΄90 (Jean Norris τότε) έκανε επιτυχίες ως το ήμισυ του hip-hop ντούο Zhané. Τα επόμενα χρόνια κυκλοφόρησε δυο προσωπικά νεο-σόουλ άλμπουμ, αλλά πέρασε και σε συνεργασίες με γνωστούς μουσικούς της τζαζ.
Το “The Journey” (Be A Light), το πρώτο άλμπουμ του ζευγαριού, που από το 2013 δουλεύει πλέον με το όνομα The Baylor Project, κυκλοφορεί αυτές τις μέρες. Κοντά στην ημέρα του Αγίου Βαλεντίνου, συμβολικά όπως λένε για τα 15 χρόνια που κλείνουν μαζί, αλλά και σαν ένδειξη σεβασμού στις ρίζες τους, μιας και στην Αμερική ο Φεβρουάριος είναι ο Black History Month. Γι αυτό προσπαθεί και καταφέρνει να συνδυάσει το spiritual στοιχείο με την εορταστική διάθεση και τη διασκέδαση. Πρόθεση που ξεκαθαρίζουν από την έναρξη του CD με το “Bloc Party”, όπου τα παλαμάκια και τα υμνητικά φωνητικά που παραπέμπουν στο βάθος της αφροαερικάνικης ιστορίας, οδηγούν σε ένα ξεφαντωτικό γκρουβ. Η ίδια ισορροπία διακρίνει και το “Great Is Thy Faithfulness”, με τους θρησκευτικούς του στίχους να συνοδεύονται από την ενορχήστρωση του Baylor, που αφήνει μια γλυκά μελωδική και χαρούμενη γεύση. Δύο άλλα γνωστά τραγούδια ακούγονται σε αρκετά πρωτότυπες και ενδιαφέρουσες διασκευές. Στο “Summertime” ξεχωριστό χρώμα δίνουν η slide κιθάρα του Marvin Sewell και η άρπα της Brandee Younger, αλλά και το πολύ όμορφο σόλο στο πιάνο από τον Allyn Johnson, ενώ ένα σόλο ντραμς ιντερλούδιο του Baylor μας εισάγει με spiritual τρόπο στο “Afro Blue”, που ρυθμικά γεμίζει λίγο λίγο, για να φτάσουμε σε μια απολαυστική αλληλοδιαδοχή στο σολάρισμα ανάμεσα στο κολτρεϊνικό τενόρο του Keith Loftis, τα πλήκτρα του Johnson και την πλούσια φωνή της Jean Baylor. Από τις συνθέσεις του ζεύγους την πιο απρόσμενη εξέλιξη έχει το “Again”. Η εισαγωγή του, σαν μια αργόσυρτη μπαλάντα, δεν προϊδεάζει για το φορτωμένο ορχηστρικό πέρασμα που βγάζει σε ένα up tempo swing για να επιστρέψει στο σημείο εκκίνησης. Το πετυχημένο κοινό ντεμπούτο των Baylor κλείνει με το πιο πρωτότυπο από τα κομμάτια του άλμπουμ, μόνο με τους δυο τους, με τα αλλεπάλληλα φωνητικά πάνω από τα τύμπανα που είναι έτοιμα για ξέσπασμα κάθε στιγμή.